Με τόση ζέστη που είχαμε τις προηγούμενες μέρες, πήρα και γω τη ψιψίνα μου και τράβηξα προς θάλασσα μεριά (_ΝΙΑΟΥ).
Ενας φίλος μου γάτος αλανιάρης την έχει αράξει χρόνια τώρα στο Αστρος σε μια ψαροταβέρνα και την περνάει χάρμα. Μου είχε πει όποτε το αποφασίσω να κατέβω μια βόλτα και όλα… πληρωμένα από πάρτη του (_ΝΙΑΟΥ).
Ετσι κι έγινε. Βρέθηκα με το φίλο μου ον Τζίμη τον πειρατή, έτσι το λέγανε τον φίλο μου τον γάτο τον αλανιάρη, γιατί είχε χάσει το ένα του μάτι σε ένα καβγά με κάτι μόρτες γάτους στον Πειραιά. Εμενε στη ταβέρνα του Κίτσου του Τριπολιτσιώτη και εκτός από τους ποντικούς που κυνηγούσε, τον κερνούσε και ο ταβερνιάρης κανά μεζέ καυτό για τα θηράματά του(_ΝΙΑΟΥ)…
Εκεί στην ταβέρνα είχε κατέβει από την Τρίπολη και ο πατέρας του Κίτσου για να περάσει λίγες μέρες παρέα με τα εγγόνια του. Ο κυρ-Νώντας ήταν ένας δίμετρος γνήσιος Μωραΐτης με γκλίτσα και τσιγκελωτά άσπρα μουστάκια…
Καθόταν πάντα σε ένα ακριανό τραπεζάκι, πίνοντας το κρασάκι του, καπνίζοντας και στρίβοντας το μουστάκι του. Του άρεσε να κοιτάζει τη θάλασσα και να πειράζει τις κοπελούδες όπως τις έλεγε(_ΝΙΑΟΥ)…
Η καλύτερη του ήταν το βραδάκι, όταν μαζεύονταν τα εγγόνια του κοντά του και αυτός τους έλεγε ιστορίες… Όχι παραμύθια, ιστορίες πραγματικές με πρόσωπα υπαρκτά. Η καλύτερη ιστορία του ήταν η Άλωση της Τριπολιτσάς.
Όπως έλεγε τι να τα κάνεις τα παραμύθια, τους πρίγκηπες και τους δράκους, όταν έχεις ήρωες σαν το γέρο του Μωριά…
Ετσι ένα βράδυ έκατσα και γω και η ψιψίνα μου και ακούσαμε τον κυρ-Νώντα να λέει στα εγγόνια του για τον Κολοκοτρώνη και πως έσφαξαν τα παλικάρια του τους Τουρκαλάδες(_ΝΙΑΟΥ).
«Ο γέρος του Μωριά πάνω στο άλογο του έδειξε με το χέρι του το κάστρο της Τριπολιτσάς, και είπε στους συντρόφους του τον Πλαπούτα, τον Μαυρομιχάλη και τον Αναγνωσταρά. Αν καταφέρουμε και μπούμε μέσα στην πόλη και διώξουμε τους Τούρκους, να το θυμάστε σε λίγο καιρό θα πάρουμε όλη την Πελοπόννησο. Η Τριπολιτσά έχει στρατηγική θέση. Εκεί θα χτυπήσουμε. Οι υπόλοιποι οπλαρχηγοί κοίταξαν ο ένας τον άλλον και ένας – ένας συμφωνούσε με τα λόγια του γέρου του Μοριά.
Για μήνες τα παλικάρια μας είχαν περικυκλώσει την Τριπολιτσά και την πολιορκούσαν. Αλλά οι Τούρκοι που ήταν μέσα στην πόλη αντιστέκονταν με νύχια και με δόντια. Είχαν φτάσει τις 35000 και μάχονταν με λύσσα για να μην μπουν οι Ελληνες μέσα. Το ίδιο όμως και τα παλικάρια μας είχαν αποκλείσει την πόλη και παραφύλαγαν μέρα νύχτα να μην μπει αλλά και να μην βγει κανένας. Έδωσαν μάλιστα και μάχες με τους Τούρκους και ήταν τόση η λαχτάρα για να ελευθερώσουν την πόλη που αν και λιγότεροι βγήκαν νικητές σε όλες… Ακόμη και ο Μουσταφάμπεης ο φοβερός και τρομερός που έφτασε με 3500 γενίτσαρους από τα Γιάννινα και στο διάβα του έκαιγε τα πάντα όταν μπήκε στην Τριπολιτσά χωρίς αντίσταση νόμιζε ότι οι Ελληνες τον φοβήθηκαν και διαλύθηκαν. Που να ξερε όμως ότι ακόμη και αυτό ήταν σχέδιο του Κολοκοτρώνη που τους ήθελε όλους μαζί πίσω από τα τείχη της πόλης, γιατί ήξερε ότι όσο πιο πολλοί τόσο πιο γρήγορα θα τελείωναν η τροφή και το νερό. Μόλις μάζεψε όλους τους Τούρκους μέσα, λοιπόν έβαλε τους άνδρες του να σκάψουν μια τάφρο γύρω - γύρω από την πόλη, δυσκολεύοντας έτσι ακόμη περισσότερο τους Τούρκους να βγουν για να βρουν προμήθειες. Όταν άρχισε τους Τούρκους να τους θερίζει η πείνα και δίψα κατάλαβε ο Μουσταφάμπεης ότι είχε πέσει σαν τον ποντικό στη φάκα. Ακόμη κι όταν τόλμησε να αιφνιδιάσει τους Ελληνες με το ιππικό τους δεν τα κατάφερε και έπαθε μεγάλη πανωλεθρία. Όταν είδαν λοιπόν οι Μπέηδες και οι αγάδες πως δεν τη γλιτώνουν άρχισαν να σκέφτονται την παράδοση.
Αλλά ένα παλικάρι από την Κυνουρία κατάφερε και τρύπωσε μέσα στο κάστρο άνοιξε την πόρτα και μπήκαν οι Ελληνες μέσα και έσφαξαν ο΄λους τους Τούρκους. Ετσι οι γενναίοι ήρωες μας ελευθέρωσαν την Πελοπόννησο και είμαστε όλοι εμείς τώρα ελεύθεροι». Κάπως έτσι τελείωσε την ιστορία του ο κυρ-Νώντας και τα εγγόνια του πετάχτηκαν όρθια και άρχισαν να φωνάζουν «Μπράβοοο», «Ζήτωωω»…
Μαζί και η ψιψίνα μου είχε εντυπωσιαστεί από την εξιστόρηση του κυρ-Νώντα που σηκώθηκε όρθια και άρχισε να μου τρίβεται με σηκωμένη την ουρά(_ΝΙΑΟΥ).
Κάπου εκεί ακούστηκε και η φωνή του γιου του κυρ – Νώντα, «Πατέρα αύριο πες τους και για τον άλλο τον εθνοσωτήρα, τον ήρωα που γλίτωσε την Πελοπόννησο από τα νύχια των βαρβάρων» (_ΝΙΑΟΥ).
Κάπου εκεί όλοι πανηγυρισμοί σταμάτησαν και περίμεναν την απάντηση του κυρ-Νώντα. «Ποιον μωρέ λες, και δεν καταλαβαίνω», αποκρίθηκε ο γερό – Νώντας. «Τον Γιωργάκη Παπανδρέου, εννοώ ρε πατέρα» είπε με νόημα ο Κίτσος για να πάρει άμεσα την απάντηση του πατέρα του: «Γιε μου αυτός δεν είναι ήρωας, ο Εφιάλτης μεταμορφωμένος είναι» (_ΝΙΑΟΥ)!
Τι το θελε να το πει αυτό ο κυρ – Νώντας, μόλις άκουσε για εφιάλτη η ψιψίνα μου έφυγε έντρομη και χάθηκε στο σκοτάδι, καθώς όπως είναι γάτα Περσίας φοβήθηκε μην σκάσει μύτη ο Λεωνίδας με τους 300… Που να ξερε όμως η κακομοίρα πως στην Ελλάδα μόνο εφιάλτες έχουν απομείνει (_ΝΙΑΟΥ).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου