Χθες το βράδυ είχα πιάσει από νωρίς θέση στον μαντρότοιχο του σπιτιού της κυράς Καίτης στην οδό Κορίνθου, που βρίσκεται απέναντι από την πλατεία Βουλής. Εδώ και δύο εβδομάδες οι αγανακτισμένοι της πόλης μας μαζεύονται να διαδηλώσουν κατά των αντιλαϊκών μέτρων της κυβέρνησης, κάτι άλλωστε που συμβαίνει σε όλη την Ελλάδα (ΝΙΑΟΥ).
Η κυρά Καίτη γνωστή πασοκτζού, ουκ ολίγες φορές τσακώθηκε με πολλούς από τους αγανακτισμένους νέους γιατί λέει η φασαρία που έκαναν δεν την άφηνε να κοιμηθεί… Η αλήθεια βέβαια ήταν ότι η ίδια θερμή υποστηρίκτρια της οικογένειας Παπανδρέου εξαγριωνόταν που έβριζαν τον Γιωργάκη. Η ίδια δεν ήταν απλά οπαδός του Ανδρέα, αλλά οι κακές γλώσσες λένε ότι ήταν και ερωτευμένη μαζί του. Μάλιστα σε μία ομιλία του μακαρίτη στο Περιστέρι, λένε πως η κυρά Καίτη ανέβηκε στην εξέδρα και προσπάθησε να φιλήσει τον Ανδρέα στο στόμα, πριν την απομακρύνει η ασφάλεια… Για τέτοια θέρμη μιλάμε. Ετσι λοιπόν τώρα η κυρά - Καίτη έσταζε φαρμάκι για όσους τολμούσαν να βρίζουν τον Γιώργο και το ΠΑΣΟΚ. (ΝΙΑΟΥ)
Η προχθεσινή μέρα όμως θα ήταν διαφορετική γιατί στη συγκέντρωση των αγανακτισμένων θα ερχόταν λέει κάποιος συνθέτης να μιλήσει στους συγκεντρωμένους, αλλά και να κάνουν όλοι μαζί συναυλία διαμαρτυρίας. Ετσι είχα πιάσει πρώτη θέση για να παρακολουθήσω την όλη εκδήλωση. Ετσι λοιπόν ξαπλωμένος όπως περίμενα, άκουσα τη φωνή της κυρά Καίτης να μιλάει σε μια γειτόνισσα στην αυλή της.
-«Κακό χρόνο να χουν. Δεν πάει άλλο με αυτούς τους… τους… ακατανόμαστους».
-«Αγανακτισμένους τους λένε Καίτη μου, όχι ακατανόμαστους»
-«Ξέρω τι λέω Καλλιόπη. Ακατανόμαστοι, τεμπέληδες και ακαμάτηδες είναι. Με τι έχουν αγανακτήσει δηλαδή, με τον Γιώργο; Αυτό το άγιο παιδί που κάνει ότι μπορεί να σώσει τη χώρα μας;»
-«Δεν είναι παιδί Καίτη μου, ο πρωθυπουργός είναι και ο κόσμος έχει αγανακτήσει γιατί όλο λεφτά τους ζητάει και δεν πάει να πιάσει αυτούς που τα ‘φαγαν»
-«Ασε ρε Καλλιόπη που έμαθες και συ. Αφού το είπε ο Πάγκαλος ότι δεν τα έφαγαν αυτοί. Εμείς είπε ότι τα φάγαμε. Και έρχεται και αυτός ο μπουζουκτζής τώρα να βγάλε κανά μεροκάματο, γιατί δεν έχει να φάει»
-«Τι λες ρε Καίτη, αυτός που λες είναι ο…», αλλά πριν προλάβω να ακούσω το όνομα του μπουζουκτζή που έλεγε η κυρά Καίτη, τα χειροκροτήματα και οι ζητωκραυγές των αγανακτισμένων κάλυψαν τη φωνή της κυρά Καλλιόπης και εγώ γύρισα να δω τι συμβαίνει στην πλατεία. Ηδη ένα βαν είχε φτάσει στην πλατεία και η μουσική από τα μεγάφωνα έπαιζε… Αλλά αυτό που έπαιζε δεν ήταν μπουζούκια όπως τα εννοούσε η κυρά Καίτη. Κάτι άλλο έπαιζε… «Της Δικαιόσυυυυνης Ήηηηλιε Νοοοοητέεε…», ωχ μ’ αυτό δεν είναι…., είναι Μίκης Θεοδωράκης μέχρι και οι γάτες το ξέρουν, ποιες γάτες και τα ποντίκια θα έλεγα που είναι εντελώς στούρνοι (ΝΙΑΟΥ). Ωχ δεν ακούγεται μόνο νάτος ο ίδιος ο Μίκης. Ω Θεέ μου ο ίδιος είναι. Ποιος μπουζουκτζής κυρά μου, αυτός είναι λαϊκός ήρωας, θρύλος. Μικρό γατάκι ήταν ο μπαμπάς μου που μου λεγε για το μικρό Θοδωράκη που περήφανος για το συνονόματό του Θεοδωράκη τραγουδούσε «και συ λαέ βασανισμένε μην ξεχνάς τον Ωρωπό» στα μούτρα ενός απόστρατου ταξίαρχου της χούντας. Με αυτό μεγάλωσε ο μπαμπάς μου και με αυτό μεγάλωσα και γω…
Αχ κυρά Καίτη, μπουζουκτζής ο Μίκης, πόσο γρήγορα ξεχνούν οι άνθρωποι. Τόσο πολύ θύμωσα που έφυγα από τον μαντρότοιχο της κυρά Καίτης και υποσχέθηκα να μην ξαναπατήσω εκεί και να μην ξανά κυνηγήσω ποντίκια από την αυλή της, εκεί να την φάνε. Αμα πια…(ΝΙΑΟΥ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου