Το ξημέρωμα της Κυριακής με βρήκε στην πάνω γειτονιά οπότε πέρασα και από την εκκλησία του Αγίου Θεράποντα βοήθειά του για να κάνω και γω την προσευχή μου και να σβήσω καμιά αμαρτία, γιατί εφτά ψυχές έχω να παραδώσω τι να κάνω έχω πολλή δουλειά ακόμη…(ΝΙΑΟΥ)
Εκεί στον Άγιο Θεράποντα λειτουργεί ο παπά Κωνσταντίνος. Είναι ένας παμπόνηρος παππούλης που από δω τα φέρνει από εκεί τα στέλνει πάντα γεμίζει το Ναό από πιστούς. Με σλόγκαν τα πάντα για το ποίμνιο του Κυρίου εφευρίσκει διάφορους τρόπους για να ανοίξει τα πορτοφόλια των εκκλησιαζομένων και να γεμίσει τα παγκάρια….(ΝΙΑΟΥ)
Εφτασα λίγο πριν αρχίσει λειτουργία και έτσι νωρίς που ήταν και δεν υπήρχε κόσμος τρύπωσα από το ανοιχτό παράθυρο και έφτασα στο γραφείο του παπά όπου άκουσα ομιλίες. Μια γατίσια ματιά που έριξα μέσα διέκρινα τον καντηλανάφτη και τον δεξιό ψάλτη να κουβεντιάζουν. Το πρόσωπο του παπά – Κωνσταντίνου ήταν συνοφρυωμένο, σαν κάτι να τον απασχολούσε. Χαϊδεύοντας το μούσι του άρχισε να μιλά.
«Λοιπόν κύριοι ο προηγούμενος έρανος δεν πήγε καλά. Οσα βγάλαμε δεν φτάνουν ούτε να αγοράσουμε χαλί από τη λαϊκή αγορά, όχι τάπητες που θέλουμε για την εκκλησία». «Ασε που από αυτά πρέπει να δώσουμε να αγοράσουμε και κεριά. Ο έμπορος είπε ότι δεν μας δίνει άλλη πίστωση», είπε ο καντηλανάφτης. «Μωρέ τι μας λες» είπε ο παπά – Κωνσταντίνος, «Θα πάμε σε άλλον» συμπλήρωσε. «Ούτε αυτό γίνεται», απάντησε ο ψάλτης. «Ο έμπορος που αγοράζουμε τώρα τα κεριά, είναι φίλος του επίτροπου Μερκελίδη και δεν θα μας αφήσει» είπε ξανά ο ψάλτης. Ο παπά – Κωνσταντίνος πετάχτηκε όρθιος και είπε σε έντονο ύφος, «Κι αυτόν τι το νοιάζει, δικός του είναι ο ναός. Αλλά βέβαια όλο και καμιά μίζα θα παίρνει». «Μόνο αυτό είναι λες. Εδώ μας πιέζει να βγάζουμε κι άλλους δίσκους στο τέλος της λειτουργίας, να βάλουμε κι άλλο ταμείο υπέρ αστέγων» είπε ο καντηλανάφτης. «Μα καλά αφού έχουμε ταμείο υπέρ φτωχών και απόρων, το ταμείο υπέρ αστέγων σε τι διαφέρει. Υπάρχει κανένας άστεγος που να μην είναι άπορος», αναρωτήθηκε ο παπάς – Κωνσταντίνος. «Εμ αυτό του είπαμε και εμείς, αλλά αυτός επιμένει», απάντησε ο ψάλτης και συνέχισε «δεν καταλαβαίνει ότι ο κόσμος θα δώσει τα ίδια απλά θα τα μοιράσει σε όσα παγκάρια του βάλουμε ή σε όσους δίσκους του βγάλουμε».
«Ετσι όπως το πάει ο Επίτροπος θα διώξει τον κόσμο, αλλά τι να καταλάβει αυτός, στο μέτρημα πάντα έρχεται. Εμείς ακούμε τις μουρμούρες του κόσμου και…», είπε ο καντηλανάφτης αλλά πριν προλάβει να τελειώσει τη φράση του διέκοψε ο παπά – Κωνσταντίνος: «Τέλος πάντων βάλτε και το άλλο ταμείο, αλλά φροντίστε να βγει και κανά χαρτζιλίκι για μας».
Οι τελευταίες κουβέντες του παπά – Κωνσταντίνου με τάραξαν στην κυριολεξία. Τόσο που μου σηκώθηκε η τρίχα και οπισθοχώρησα σαν να συνάντησα κανά λ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου